Κυπριακές ψευδαισθήσεις

Ι. Επιχειρήθηκε διευθέτηση του κυπριακού. Ήταν  και πάλι προσπάθεια στερημένη αισθήματος πραγματικότητας. Την Κύπρο έχει κατά το ένα τρίτο της περίπου, καταλάβει νικηφόρος τουρκικός στρατός. Όσο ο στρατός είναι εκεί οι Τούρκοι έχουν πλεονέκτημα.  Αντιστοίχως οι Έλληνες έχουν μειονέκτημα. Και αποχώρηση ορατή των στρατευμάτων δεν υπάρχει (!!!).

Η ενδυνάμωση του κ. Erdogan προδιαθέτει σε τακτική έξαρσης του τουρκικού εθνικισμού. Υπό τέτοιο κλίμα είναι φανερή (και) η τουρκική προσδοκία. Δηλαδή αμέσως η επιβολή της διχοτόμησης. Εν καιρώ δε (και) η  προσάρτηση του (όποιου τότε) τουρκικού τμήματος στην Τουρκία (!!!).

ΙΙ. Δυνάμεις ανάσχεσης  δεν φαίνονται. Οι πιθανότητες ένταξης της Τουρκίας στην Εν. Ευρώπη εξανεμίζονται. Και μαζί, εξανεμίζεται (και) η επιρροή της Ευρώπης επί της  Τουρκίας. Κατά τα λοιπά, η κατακραυγή εναντίον της Τουρκίας έχει υπάρξει. Και ήταν επισημότατη. Διατυπώθηκε από τον ΟΗΕ (!). Όμως υπήρξε απλώς ρηματική (!!!). Συγκρότηση εκστρατευτικού σώματος για να διωχθούν οι εισβολείς δεν υπήρξε. Ούτε  φαίνεται ότι θα υπάρξει.

• Αυτό παρ΄ότι η τουρκική ασχημία αποτελεί την πρώτη εισβολή Ασιατών στην Ευρώπη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (!!!).

ΙΙΙ. Ο πυρήνας του κυπριακού είναι ο εξής:  Στην Κύπρο από αιώνων υπήρχε τουρκική μειονότητα.  Όσο οι Τούρκοι δεχόντουσαν τον χαρακτηρισμό αυτό (μειονότητας) τα πράγματα ήταν απλά.  Ασκούσαν τα μειονοτικά τους δικαιώματα.  Οι Έλληνες πρόβαλαν ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.  Οι Άγγλοι σε αντιπερισπασμό ανέδειξαν ζήτημα προστασίας των Τούρκων.  Έτσι οι Τούρκοι από μειονότητα αναβαθμίσθηκαν σε βάρος του ελληνισμού.  Απέκτησαν διακριτά συμφέροντα.  Έγιναν αυθυπόστατοι συνομιλητές.  Απέκτησαν δικαίωμα veto σε σειρά υποθέσεως.  Γεννήθηκε το κυπριακό ως διεθνής διαφορά (!).  Εάν οι Έλληνες δεν είχαμε αξιώσει την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, η ένωση (αυτή) θα είχε πραγματοποιηθεί (!!!).  Μάλιστα δε αυτομάτως.  Αυτό στα πλαίσια της ενοποιούμενης Ευρώπης (!!!). Η συμμετοχή στην Ενωμ. Ευρώπη, του Ηνωμ. Βασιλείου, της Ελλάδας και της Κύπρου είναι ήδη συντελεσμένη. Και μαζί μ΄αυτή είναι δεδομένη, ως κοινοτικό κεκτημένο, η πλήρης ελευθερία κίνησης (και) εγκατάστασης φυσικών και νομικών προσώπων. Απεριορίστως, άρα Έλληνες και Κύπριοι ταξιδεύουμε και εγκαθιστάμεθα απροσκόπτως στην Ελλάδα και την Κύπρο, ως υπήκοοι της Ενωμ. Ευρώπης. Υπ΄αυτή την διαμόρφωση πραγμάτων, ουδέποτε θα ετίθετο θέμα ένοπλης επιδίωξης ένωσης Κύπρου προς Ελλάδα. Αμφότερες οι εθνότητες ελληνική και ελληνοκυπριακή, έχουν, υπό το κοινοτικό κεκτημένο, αναφαίρετο δικαίωμα ανάμειξης μεταξύ τους.

ΚΥΡΙΩΣ: Έτσι ασφαλώς δεν θα είχαν προβληθεί και “κυριαρχικά” τουρκικά δικαιώματα. Οι Τούρκοι θα ήταν, όπως ανέκαθεν, εθνική μειονότης. Άρα ΔΕΝ θα τελούσε σήμερα η Κύπρος υπό κατοχήν.

Δεν θα υπήρχε κυπριακό πρόβλημα προς επίλυση.