Ψυχροπολεμικές εξελίξεις

Ι.  Ο νέος ψυχρός πόλεμος άρχισε στην Συρία.  Οι δυτικοί αρνήθηκαν τελειωτικά το 2012 να εξοπλίσουν τους αντάρτες.  Φοβήθηκαν ότι τα όπλα θα κατέληγαν σε φανατικούς ισλαμιστές (τρομοκράτες).  Η εκτίμηση δείχθηκε εσφαλμένη.  Οι τρομοκράτες αντίπαλοι του Assad εξοπλίσθηκαν – κυρίως – μέσω Iraq.  Επεβλήθησαν ως μαχητικότατοι.  Αποτέλεσμα: το αιμοσταγές καθεστώς (ως αντιτρομοκρατικό) εξ αντικειμένου πλησίασε την Δύση.  Ο Assad επιβλήθηκε ως αντίπαλος των φανατικών ισλαμιστών (τρομοκρατών).  Το συριακό ζήτημα περιήλθε αποκλειστικά στην δικαιοδοσία του Συμβουλίου Ασφαλείας (Ο.Η.Ε.). Εκεί ο Putin επικουρούμενος και από την Κίνα προστάτευσε αποτελεσματικά το αιμοβόρο καθεστώς της Συρίας.  Επήλθε, έτσι, σύγκρουση με την Δύση.  Ο Putin, εκεί, νίκησε.  Οι δυτικοί μνησικακούσαν εναντίον του.

Ζητούσαν (οι δυτικοί) ευκαιρία να εκδικηθούν.  Θεώρησαν κατάλληλη εκείνη της αναταραχής στην Ουκρανία.  Υποστήριξαν φανερά την αντιπολίτευση του Γιανούκοβιτς.  Πίστεψαν ότι θα φέρουν το ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας.  Αρχικώς η νίκη Putin υπήρξε περιφανής.  Ενσωμάτωσε όλη την Κριμαία.  Οι δυτικοί περιήλθαν σε αμηχανία.  Εξήγγειλαν κυρώσεις ονομαστικές.  Η κατάσταση ανετράπη με την κατάρριψη του μαλαισιανού επιβατηγού αεροπλάνου και τον άδικο θάνατο 300 αθώων.

Ο Putin φαίνεται ότι πλέον αποστασιοποιείται από τους αυτονομιστές αντάρτες αντιπάλους του Κιέβου.  Έχουν εξαγγελθεί και επιβάλλονται εναντίον της Ρωσίας σοβαρές οικονομικές κυρώσεις.  Ο Putin αντεπιτίθεται.  Δυναμιτίζει τις οικονομικές συναλλαγές με όλη τη Δύση.  Ο ψυχρός (οικονομικός) πόλεμος έχει αρχίσει (!!!).

ΙΙ.  Πολεμική ατμόσφαιρα σημαίνει επίταση εξοπλισμών.  Η υπεροχή των ΗΠΑ στην βιομηχανία οπλικών συστημάτων είναι κατάδηλη.  Η τεχνική υπεροχή των Ισραηλινών στο μέτωπο της Γάζας οφείλεται, εν πολλοίς, στον αμερικανικό εφοδιασμό.

Στροφή, όμως, ήδη, της Ευρώπης σε πολεμικές προετοιμασίες σημαίνει διοχέτευση πόρων στις ΗΠΑ. Συνακόλουθα και αποδυνάμωση της ούτως ή άλλως αναιμικής αναπτυξιακής προσπάθειας στην Ευρώπη.

ΙΙΙ.  Συναφής είδηση μεγάλης γεωπολιτικής σημασίας πέρασε σχεδόν απαρατήρητη.  Πρόκειται για την εξαγγελία ίδρυσης Νέας Αναπτυξιακής Τράπεζας “New Development Bank (NDB)” από τους “BRICS” (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νοτ. Αφρική).  Όσοι επικεντρώθηκαν στο ύψος του κεφαλαίου χάνουν τον στόχο.  Η μεγάλη σημασία του νέου υπερεθνικού πιστωτικού οργανισμού ανάγεται στην καθιέρωση (δι’ αυτού) νέων γραμμών χρηματορροών.  Σήμερα, όσα διαθέσιμα και εάν έχει, φερ’ ειπείν, η Κίνα κινδυνεύει από δυτικό αποκλεισμό.  Δηλαδή από αδυναμία διοχέτευσης των αποθεμάτων της, δια των υφισταμένων παγκοσμίως πιστωτικών διόδων.  Παράδειγμα:  Η μεγαλύτερη γαλλική τράπεζα, η BNP, καταδικάσθηκε από τις ΗΠΑ και πλήρωσε 7,5 δις €.  Όχι διότι διέθεσε ξένα κεφάλαια, αλλά διότι δια των καθιερωμένων συστημάτων πληρωμής συναλλάχθηκε με χώρες που είχαν αποκλείσει οι ΗΠΑ:

Επί 70 χρόνια συμβιούμε με ένα νομισματικό παράδοξο.  Το δολλάριο ΗΠΑ είναι εθνικό νόμισμα της Αμερικής.  Παράλληλα και παγκόσμια αποθεματική αξία.  Όμως: σύμπτωση – διαρκής – του αμερικανικού συμφέροντος προς το οικουμενικό είναι αδιανόητη (!!!).

Οι Αμερικανοί επέβαλλαν την παντοκρατορία του δολλαρίου, κατ’ αντικατάσταση του χρυσού, σε δύο στάδια: α’  Μετά την απόβαση της Νορμανδίας (6.6.44) κάλεσαν προς υπογραφή (Ιουλ. 44) της συνθήκης του Bretton Woods.  Εκεί ως μοναδικό παγκόσμιο νόμισμα ανακηρύχθηκε το δικό τους.  Καθιερώθηκε (και) η ισοτιμία του προς τον χρυσό (1 $ = 35 ουγγιές), β’  Ο Nixon δια του Plazza agreement (Αυγ. 71)  αποσύνδεσε το νόμισμά του από τον χρυσό.

Έμεινε, λοιπόν, τελικά κυρίαρχο το δολλάριο ΗΠΑ. Αυτό, όμως, όταν οικονομικώς όλον τον κόσμο παριστούσε ακόμη, αποκλειστικά, η Δύση (!!!)

IV. Η άνοδος της Ασίας είναι πραγματικότης. Και η πραγματικότης αυτή είναι ασύμβατη προς την νομισματική παντοκρατορία της κυρίως ανταγωνίστριας, δηλαδή των ΗΠΑ (!!!).  Η αποτίναξη της νομισματικής κηδεμονίας του  δολλαρίου έχει αρχίσει.

Ο ψυχροπολεμικός προσανατολισμός επιταχύνει τις εξελίξεις.