Φαύλο κράτος

Ι. Το φορολογικό μας σύστημα είναι από τα  χειρότερα. Είναι, ίσως, (και) το πλέον διεφθαρμένο.  Η Ελλάς δεν αποτελεί κράτος δικαίου.

Δημοκρατίας όρια

Ι. Η οικονομική κρίση στην Δύση κυρίως, η πολιτική εξέγερση στη Μέση Ανατολή επίσης, χαρακτηρίζονται από αλλεπάλληλες διαδηλώσεις όπου κυριαρχεί η επίκληση της ανάγκης για “δημοκρατία”. Χρήσιμη, άρα, η αποσαφήνιση της έννοιάς της.

Η Ελλάς αιωρείται

Ι. Ο τομέας των υπηρεσιών – ιδιαίτατα – μαστίζεται. Πολλοί χάνουν την εργασία τους. Λιγώτεροι βρίσκουν νέα απασχόληση.

Επί τα χείρω

Ι. Ξημερώματα της 27.10. τ.έτ. ο πρόεδρος Sarkosy τόνιζε διεθνώς ότι η Ελλάς είναι λαθρεπιβάτης του ευρώ. Ότι η συμμετοχή της πραγματοποιήθηκε με faux (κάλπικα – κίβδηλα) οικονομικά στοιχεία.

Τέλος Εποχής

Ι. Την αφετηρία σηματοδότησαν συναισθηματικοί αφορισμοί. Η δημαγωγική τους αξιοποίηση υπήρξε αμέσως καρποφόρα. Τα επίχειρα του λαϊκίστικου τακτικισμού πληρώνουμε σήμερα βαρύτατα.

Ο παραλογισμός των διαδηλώσεων

Ι. Καταστρέφουν την χώρα οι κινητοποιήσεις. Είναι και παράλογες. Οι διαμαρτυρόμενοι ζητούν “ευρώ”. Αλλ΄η Ελλάς ούτε παράγει ούτε, διαθέτει, πλέον, “ευρώ”. Οι αγορές  έπαυσαν ουσιαστικά να μας δανείζουν. Εξαρτώμεθα από την βοήθεια της “τρόικα”. Τελειώνει, όμως, και αυτή.

Προϋποθέσεις επιβίωσης

Ι. Η οικονομία μας δεν επιβιώνει χωρίς εκτεταμένη θυσία εθνικών πόρων και πολιτικών ελευθεριών. Κίνδυνος, εν τούτοις, υπάρχει και η θυσία να συντελεσθεί και η πτώχευση να μην αποφευχθεί.

Αναγκαία μέτρα

Ι. Επίβουλοι (ή ανόητοι) δυνατόν να επιθυμούν ανάκτηση της δραχμής. Η επιστροφή σημειοδοτεί: Αδυναμία παραμονής στην ευρωζώνη.

Εσχάτη ελπίς

Ι. Το κρατικοδίαιτο, βαθύτατα δε διεφθαρμένο, πολιτικό σύστημα εξώθησε την οικονομία πέρα από τα όριά της. Η Ελλάς είναι σε αδυναμία συνέχισης πληρωμών.

Διάχυτος ο παραλογισμός

  Το κράτος λειτουργεί μακράν της λογικής: Ι. Ο Στέφανος Μάνος στην Καθημερινή της 12 τρέχοντος εκθέτει ότι έναντι συνολικών εσόδων, του λήξαντος εξαμήνου, εξ 22.539 εκατ. ευρώ, τα συνολικά έξοδα ανήλθαν σε 38.983 εκατ.

Παγκόσμιο οικονομικό αδιέξοδο

Ι. Έχουμε ταυτόχρονα κρίση χρέους στις ΗΠΑ ομοίως και στην Ευρώπη, αλλά και έντονη προειδοποίηση της Κίνας ότι η Αμερική ελέγχεται για την αξία των ομολόγων που της έχει πουλήσει. Είναι, άρα, προφανές ότι η διεθνής οικονομική κρίση του 2008 συνεχίζει να μαίνεται.

Τα επίχειρα της “Αλλαγής”

Ι. Ο πυρήνας της πολιτικής (ανέκαθεν και παντού) συγκεντρώνεται στο δίλημμα: i. πρόταξη του κράτους ως φορέα κοινωνικού συμφέροντος ή – αντιθέτως – ii. πρόταξη της ιδιωτικής δράσης ως πρόσφορης για την παραγωγή πλούτου.

Το οικονομικό ζήτημα

Ι. Η προτελευταία ευκαιρία ανάκαμψης (δια του α΄ “Μνημονίου”) χάθηκε. Πρωτοφανές (πανευρωπαϊκώς) ύψος κεφαλαίων διετέθη. Ουδεμία, όμως, βελτίωση επήλθε. Αντιθέτως, συνεχίζει το παμφάγο πελατειακό κράτος να καταβροχθίζει τα πάντα.

Ο σεβασμός του αυτονόητου

Ι. Ζήσαμε υπό παράκρουση ευδαιμονισμού. Υπό παραδοχή δηλαδή, ότι διαρκώς θα δανειζόμαστε και θα ανακυκλώνουμε τα χρέη μας. Αρα, και ότι ουδέποτε θα τα εξοφλούμε. Ακόμη, ότι, έτσι, αιωνίως θα συντηρούμε κράτος διεφθαρμένο και πολυέξοδο, ως παράρτημα εξυπηρετικό του πελατειακού πολιτικού κατεστημένου. Η υποφώσκουσα κρίση του παγκόσμιου πιστωτικού συστήματος άστραψε το φθινόπωρο του 2008. Η […]

© 2023 Γ.Κ Στεφανάκης All Rights Reserved   

Theme Smartpress by Level9themes.