Μακιαβελικό ξεφόρτωμα

Ι.  Ολέθριο υπήρξε το τρίπτυχο:  Συρρίκνωση παραγωγής, αύξηση δαπάνης, δανεικά για την διαφορά (!).  Αυτή υπήρξε η οικονομική πολιτική κυρίως από Οκτωβρίου 1981.  Ήταν η πολιτική Πασόκ (!).  Είναι εκπληκτικό να σκεφθεί κανείς το εξής:  Την δεκαετία Απριλίου 1953 – Νοεμβρίου 1963 η δραχμή ανετιμάτο και του μάρκου Δυτ. Γερμανίας ως προς το δολλάριο ΗΠΑ.  Αποτέλεσμα αυτής της ευεξίας υπήρξε ότι η Ελλάς κλήθηκε να συμμετάσχει στην τότε ΕΟΚ αμέσως μετά τις 6 ιδρυτικές χώρες (Γαλλία, Δυτ. Γερμανία, Ιταλία Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο).

Επισημάνθηκε άνω. Η μεταπολεμική Ελλάς άγγιξε όρια θαύματος.  Αλλά τα θαύματα δεν διαρκούν.  Η διαχείριση έγινε στρεβλή.  Η στρέβλωση έφερε την πτώχευση.  Και η τελευταία τα μνημόνια.  Και ήταν αυτά (μνημόνια) μέτρα επανεκλογίκευσης της οικονομίας. Έτσι ώστε η Ελλάς ν’ αποκτήσει παραγωγική βάση.  Και τελικά να πορευθεί ιδιοδυνάμως.  Χωρίς δηλαδή εξωτερική βοήθεια.

ΙΙ.  Με την ιδέα των μνημονίων η Ελλάς ουδέποτε συμφιλιώθηκε.  Οι Σύριζα – Ανέλ θεμελίωσαν την πολιτική τους υπόσταση στο σκίσιμο των μνημονίων (!!!).

Υπό πρωτοκαθεδρία κ. Βαρουφάκη το προσπάθησαν από Ιανουαρίου έως Ιούλιο 2015. Δηλαδή διαρκώς επέσειαν κίνδυνο για την συνοχή της ευρωζώνης.  Έτσι ώστε να φοβηθούν οι ξένοι την ελληνική έξοδο.  Τελικά, άρα, να υποκύψουν στις απαιτήσεις των Σύριζα – Ανέλ. Και δη να μην εισπράξουν το λαβείν τους.  Αλλ’ οι ξένοι δεν φοβήθηκαν (!).  Επέμειναν στις απαιτήσεις τους.  Φθάσαμε στα άκρα.  Οι Γερμανοί ζήτησαν την έξοδο της Ελλάδας (!).  Την 13^η Ιουλίου 2015 ο κ. Τσίπρας υπέκυψε.  Παρεδόθη άνευ όρων. Δεχθήκαμε το τρίτο μνημόνιο.  Υπήρξε όλων το βαρύτερο.  Λήγει τον Ιούλιο 2018.  Εν τούτοις μέτρα νέα προστίθενται. Μάλιστα δε για επόμενο διάστημα.  Άρα εκτεινόμαστε και σε επόμενο μνημόνιο.  Αυτό, όμως,  δεν συνοδεύεται ­– πλέον – και από νέο χρήμα (!).

ΙΙΙ. Δεινή είναι η κατάσταση της χώρας. Η υπερφορολόγηση κυριαρχεί.  Αδυνατίζει άρα η καταναλωτική δύναμη. Όσοι το δύνανται εκπατρίζονται.  Και είναι διαρκώς περισσότεροι. Συρρικνούται η παραγωγική βάση.  Αυξάνει η υπογεννητικότης.  Οι απαισιόδοξοι δεν γεννούν παιδιά. Διογκώνεται, κυρίως, η ανεργία των νέων.  Η Τουρκία είναι εκεί. Δυναμώνει και απειλεί.

IV. Η κόπωση των εταίρων έχει γίνει έκδηλη.  Μακιαβελικά τείνουν να μας ξεφορτωθούν στις αγορές.  Αλλά, εκεί, μόλις το 2010 αφήσαμε  απλήρωτα τα ομόλογα του PSI.  Πρόκειται για όγκο 107 δις.  Οι αγορές έχουν μνήμη.  Άρα το “επασφάλιστρο” του ελληνικού κινδύνου θα είναι βαρύ. Σήμερα λίγα ελληνικά ομόλογα κυκλοφορούν.  Η απόδοσή τους είναι πολύ μεγαλύτερη των της Πορτογαλίας.  Η διαφορά καθρεπτίζει το βαρύτατο κόστος χρηματοδότησής μας.

• Την ελληνική καταστροφή σηματοδότησαν οι “αγορές”. Ουσιαστικά, τότε, σταμάτησαν να μας χρηματοδοτούν.  Κίνδυνος ήδη είναι εκεί να γραφεί και ο επίλογος του εθνικού δράματος.