Αιδώς Αργείοι Αιδώς (!)
Posted in Ιστορία, ΠολιτικήΙ. Εκτίθεται ως αιτιολογική έκθεση φορολογικού νόμου: η φοροδιαφυγή αναιρεί τον κοινωνικό χαρακτήρα του κράτους, το (-) στερεί από αναγκαίους πόρους (-) στους τομείς υγείας, πρόνοιας, παιδείας κλπ. Αποδυναμώνει (-) την καταπολέμηση της ανεργίας, την εκτέλεση έργων υποδομής κ.ο.κ.
Το να λέγονται αυτά προς Έλληνες είναι ντροπή (!).
Συνειρμικά αναπηδά εικόνα ηλικιωμένου πρωθυπουργού. Είναι εγκατεστημένος στην περιώνυμη “ρoζ βίλα”, με την τελευταία του γυναίκα. Επιδιώκει φορολογική νομιμοποίηση. Φίλοι προσφέρονται. Ένας είναι έμπορος όπλων. Υπάρχουν και πολιτικοί. Εξ αυτών θ’ αναδειχθεί και Πρόεδρος Δημοκρατίας (!).
Οι “εθελοντές” εμφανίσθηκαν ως δανειστές (!). Καλύφθηκε έτσι το φορολογικό άνοιγμα. Ουδείς εξέτασε το κρίσιμο προαπαιτούμενο του φορολογικού. Δηλαδή, το πόθεν του κεφαλαίου που φορολογικά “τακτοποιήθηκε”. Ούτε για το πόθεν “εξοφλήθηκαν” τα δάνεια πληροφορηθήκαμε. Ούτε αν αντιμετωπίσθηκε το τεκμήριο του εντόκου δανεισμού. Αν πληρώθηκε τοκόσημο κλπ.
Ο εκ των δανειστών προαχθείς Αρχηγός του Κράτους υπέγραφε – κύρωνε κι άλλους νόμους, υπό όμοιες αιτιολογίες. Νόμους απευθυνόμενους, δηλαδή, στους λοιπούς Έλληνες (!!!).
Στου κακού την σκάλα το σκαλοπάτι της ντροπής είναι το τελευταίο. Ναρκοθετήθηκε στον βωμό του κομματισμού το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα. Πενήντα (και πλέον) χρόνια πέρασαν από την λήξη της Κατοχής. Τότε (!) ξεπήδησε η formula συνταξιοδότησης των κατοχικών αγωνιστών. Αυτό, βέβαια, δωρεάν, χωρίς καταβολή (οιασδήποτε) εισφοράς (!!!). Και υπήχθησαν εκεί φαίνεται, τελικώς, 260.000 άτομα (!). Πυροδοτήθηκε το “επονείδιστο χρέος”. Τώρα παρακαλούμε τους εταίρους για μείωση (!).
Για την έκταση του σκανδάλου τονιστέο: Το σύνολο του στρατιωτικού προσωπικού της Ελλάδος ανέρχεται – μόλις – σε 93.500 άτομα. Οι ένοπλες δυνάμεις των κατοχικών ΕΛΑΣ, ΕΛΑΝ και ΟΠΛΑ ουδέποτε, σε διαρκή βάση, υπερέβησαν τις 60.000. Αποδεικνύεται, λοιπόν, με ενάργεια πως συγκροτήθηκε ο όμιλος των 260.000 αγωνιστών και δωρεάν συνταξιούχων (!).
Κέρναγε το κράτος. Γλένταγε το κόμμα.
Στάδιο δόξης λαμπρόν για τους οικονομικούς εισαγγελείς είναι τα γλέντια των κομμάτων. Ο πρώτος έλεγχος είναι απλός. Εκτείνεται στον εντοπισμό των δαπανών. Το συμπέρασμα ανάγεται στον βαθμό κάλυψης αυτών (δαπανών) από επίσημα έσοδα. Και αναμένεται το πόρισμα με ενδιαφέρον.
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.
ΙΙ. Υπό τ’ αμείλικτα πλήγματα αναξίων πολιτικών το κράτος έχει καταρρεύσει. Υπό διάχυτη ανασφάλεια: ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Ουδείς, ευλόγως, εμπιστεύεται την θεραπεία της υγείας του στο κράτος. Ουδείς (εμπιστεύεται) και την συνταξιοδοτική του επιβίωση. Το αυτό και για την μόρφωση των παιδιών του.
Αναζητούνται λύσεις ιδιωτικής υφής. Ιδιώτες γιατροί, “κομπόδεμα”, ιδιωτικά εκπαιδευτήρια.
Το κλείσιμο των τραπεζών υπήρξε καίριο πλήγμα. Επρόκειτο ν’ ανοίξουν μετά εβδομάδα. Σήμερα, μετά δέκα μήνες, δεν επιστρέφουν καταθέσεις. Επισήμως, για την επιστροφή πληροφορούμεθα πως απαιτείται αποκατάσταση εμπιστοσύνης. Έτσι δε και προσέλευση νέων καταθετών. Πρόκειται, δηλαδή, για κοροϊδία: Φέρτε πολλά (νέες καταθέσεις) για να πάρετε λίγα (παλαιές καταθέσεις).
Ακόμη χειρότερα. Οι τράπεζες εμπορεύονται χρήμα. Χωρίς καταθέσεις δεν νοούνται χορηγήσεις. Άρα οι τράπεζές μας πρέπει πάλι να καταγράφουν ζημιές. Επομένως και να ετοιμάζονται για νέες ανακεφαλαιώσεις.
Διάχυτη και εύλογη η αγωνία των Ελλήνων.
ΙΙΙ. Τα σημάδια είναι ευκρινή για όποιον βλέπει. Ουδέποτε, την τελευταία πεντηκονταετία, κυκλοφόρησε στην Ελλάδα περισσότερο μαύρο χρήμα. Ουδέποτε η κυκλοφορία του υπήρξε περισσότερο ευεξήγητη (!).
Επί τέλους στην “πιάτσα” υπάρχει “μπέσα”. Ό,τι, δηλαδή, λείπει από το κράτος.