Στήριξη ανέλπιστη ευκαιρία έσχατη

Ι. Λήγει η θητεία της κ. Merkel στην Καγκελαρία. Άλυτο, όμως, μένει το ελληνικό ζήτημα. Δηλαδή, η αδυναμία ενός κράτους μέλους της Ευρωζώνης ν΄αντιμετωπίσει τις δαπάνες του ιδιοδυνάμως. Η Ελλάς από του 2010 έπαυσε τις πληρωμές διεθνών ομολόγων της (P.S.I.).

Χρηματοδοτήθηκε από τους εταίρους της με εκατοντάδες  δισ. ευρώ. Εν τούτοις δεν ανέκαμψε. Το βάρος χρηματοδότησης, αρχήθεν, επωμίσθηκε, κυρίως, η Γερμανία. Από Ιουλίου 2015 η Ελλάς τελεί υπό τρίτο πρόγραμμα διάσωσης ύψους 86 δισ.  Η Γερμανία φέρει (και πάλι) κυρίως το βάρος. Η επιτυχία (και) του τρίτου προγράμματος αμφισβητείται.

Συγχρόνως ανέκυψε και το προσφυγικό ζήτημα. Απέδειξε αδυναμία των δομών όλης της Ενωμ. Ευρώπης (Ε.Ε.). Η τελευταία αποτελείται από πληθυσμό εξακοσίων εκατομμυρίων. Είναι, οι λαοί αυτοί, οι πλουσιότεροι της υφηλίου. Και κλήθηκαν να εντάξουν στους κόλπους τους, έστω, ένα εκατομμύριο λιμοκτονούντων μουσουλμάνων. Δηλαδή άθροισμα κάτω του ενός τρίτου του 1% του όλου ευρωπαϊκού (!!!).

Η Ε.Ε. διχάσθηκε. Οι χώρες της, περίπου όλες, περιχαρακώθηκαν στα εθνικά τους όρια. Η “Ένωση” έγινε “Αποκέντρωση”. Η  λύση αναζητείται ήδη εκτός. Αναζητείται στην Τουρκία. Σ΄αυτήν ανατίθεται ο έλεγχος του ποιοι πρόσφυγες δικαιούνται ασύλου στην Ευρώπη (!!).

ΙΙ. Η κ. Merkel δοκιμάσθηκε προσωπικώς. Στην αφετηρία του “προσφυγικού” εκδήλωσε επιθυμία αποδοχής μεταναστών. Υπογράμμισε  το δημογραφικό έλλειμμα της χώρας της. Συνάμα και την ανάγκη εργατικού δυναμικού στην γερμανική βιομηχανία. Οι “θέσεις Merkel” καταψηφίσθηκαν στις προ ημερών τοπικές εκλογές. Το κόμμα της έχασε εντυπωσιακά.

ΙΙΙ.  Ό,τι το χειρότερο για την κ. Merkel, σήμερα, είναι να “σκάσει στα χέρια της” αποτυχία (και) του τρίτου προγράμματος ελληνικής διάσωσης. Εάν αυτό συνέβαινε, η Γερμανία θα έπρεπε να λογιστικοποιήσει ως ζημία  το τεράστιο ποσόν συμβολής της στην όλη ελληνική υπόθεση. Η υστεροφημία της  κ. Merkel θα υφίστατο πλήγμα βαρύτατο. Έτσι, υπό την δυναμική της ζωής, σήμερα, η κ. Merkel στηρίζει δυνατά τον κ. Τσίπρα (!).

Υπό το άνω κλίμα είδαμε το ανεπανάληπτο. Κοινή συνέντευξη των κ.κ. Sapin και Schäuble μετέδωσε το “Mega” την 20 τρεχ. Ο Γάλλος υπουργός συνεχάρη τον κ. Τσίπρα ως τηρητή των μνημονιακών όρων,  συνεπέστερο δε της “δεξιάς” και του Πασόκ. Ο κ. Schäuble συγκατένευε.

IV. Υπέρ του κ. Τσίπρα έχει ανακύψει θαύμα. Ζήτημα είναι πως τα θαύματα δεν διαρκούν. Ό,τι ακριβώς σήμερα βοηθά, αύριο – ακριβώς το ίδιο – θα βαραίνει εναντίον μας. Ο νέος Καγκελάριος, πριν επωμισθεί ευθύνες, θα ζητήσει εκκαθάριση. Τότε η Ελλάς θα είναι μόνη ενώπιον του εαυτού της (!).

V. Ατυχώς η κυβέρνηση στερείται παραστάσεων ώστε να συνειδητοποιήσει ό,τι η τύχη σήμερα της προσφέρει, ως τελευταία ευκαιρία.

Ως ταξική εξουσία, η κυβέρνηση, αναδιπλώνεται στους πυρήνες  ισχύος της. Αίφνης, η τοποθέτηση των καθαριστριών, που  αναδιορίσθηκαν σε υπηρεσία καθαρογραφής των  δικαστηρίων, είναι γενικώς λάθος. Ειδικώς όμως δεν είναι (!). Οι καθαρίστριες  όλες με φανατισμό ψηφίζουν Σύριζα (!). Το ανάλογο συμβαίνει με όλο το αντιπαραγωγικό πλήθος του δημόσιου τομέα. Η εκεί δράση είναι ταυτόχρονα: βαρίδι για την οικονομία αλλά και φυτώριο ψηφοφόρων για τον Σύριζα. Ο τελευταίος, άρα, υπό ένστικτο πολιτικής αυτοσυντήρησης, σήμερα, θα επιδιώξει να διατηρήσει το κράτος, αναλώμασι του παραγωγικού τμήματος της οικονομίας.

Αυτό θα τον ρημάξουν οι φόροι. Δεν συντηρείται αλλιώς το κράτος (!!).

VI. Επιβεβαίωση της διαπίστωσης αποτελεί κρίσιμος διαφορισμός. Η Κύπρος αντέδρασε στις παροχές προς Τουρκία, εν όψει προσφυγικού. Αντέδρασε, κυρίως, στην ελεύθερη κυκλοφορία Τούρκων ανά την Ευρώπη. Οι προφανείς κίνδυνοι δεν είναι, όμως, αποκλειστικά κυπριακοί. Είναι ελληνικοί (!). Αλλ’ η Ελλάς δεν αντέδρασε. Δεν αντιτάχθηκε, δηλαδή, στην κ. Merkel.

Και ο νοών νοείτω.